Hakan KURTARAN / Köşe Yazarı

KADIN CEZAEVLERİ

Her bir şeyin sınırlı, ayrı dünya burası,

Elmas uçlu kalemin, geçer mi hiç yarası,

Dışarısı çok başka, bir nefeslik arası,

__Yakınların dışarda, hep yürekler dağlarsın,

 __Görüş günü yaklaşır, koğuşunda ağlarsın!

Belki bir anlık öfke, belki bir suç atılmış,                                                    

Mahkûm olup gelince, bu kervana katılmış,

Dört duvar arasında, iki kaşın çatılmış,

__Beyindedir her namus, her sözünü tutansın,

__Kader hüküm verdiyse, bırak felek utansın!

Hesap sormuş pembe renk, şu beyazdan karadan,

En büyük hak özgürlük, yıllar geçmiş aradan,

Sabır bacım az kaldı, görecektir yaradan,

__Kara zindan geceler, zaman gelir taşarsın,

__Her bir kadın çiçektir, gözler nemli yaşarsın!

Dışardaki sevgili, kollarıyla saramaz,

Tarak bile vazgeçmiş, o saçları taramaz,

Özlemle yanan kalbin, senden hesap soramaz,

Sorarsa şöyle haykır! İsyan işe yaramaz,

__Değiştirip rotayı, sağlam yere basarsın,

__Kirlenen şu dünyayı, tel örgüye asarsın!

Gün ışığı görmeden, donan şu gözyaşları,

Sizi bekler dört gözle, yol kaldırım taşları,

Selam verdi göklerden, yıldızların başları,

__Penceresiz odada, pınar gibi akarsın,

__Demir parmak soğuktur, masum gözle bakarsın!

Tutsak olsa her yürek, aşkının bir nazıdır,

Yanık söyler türküler, elindeki sazıdır,

İsyanları bıraktım, değişmeyen yazıdır,

__Hücreler dolar taşar, yeri gelir şaşarsın,

__Dua eden ellerin, her zorluğu başarsın!

Uçurumun her ucu, düşüp yere çakıldı,

Gök mezarlık içinde, tüm günahlar yakıldı,

Kelebeğin üstünde, yönlendiren akıldı,

__Ceza evidir adı, her acıyı tadarsın,

__Cam çatılar altından, Alp dağları aşarsın!

Şu koltuğun üstünde, çok açıktır durumun,

Ceza İnfaz burası, sahip çıkar kurumun,

Rengârenk güller açan, yüzündeki nurunun,

__Kadın yüce bir varlık, sen beyninde tartarsın,

__Genel bir Af çıkmazsa, Yüce Rabbim kurtarsın!

Hüseyin Hakan KURTARAN

24.12.2014-Denizli