Osman ÇELİKKOL / Muhabir / Köşe Yazarı

Bugün İlimizdeki bir sıkıntı hakkında düşüncelerimi sizlere ileteceğim.

Öncelikle  konuya derinlemesine girmeden önce Mustafa Kemal ATATÜRK’ün bir sözü ile konu başlığımı belirtmek isterim.

‘’Eğer milletimizin çoğunluğu çiftçi olmasaydı, biz bugün dünya yüzünde bulunmayacaktık.’’ (Mart 1928)

Evet konu başlığımı açıkladığıma göre konuyu az çok anlamış bulunmaktasınız. Diyeceğim şudur ki Aydın gibi bir cennette yaşıyoruz fakat çiftçimiz nerede ?

Bazı çiftçilerimizin çok, bazı çiftçilerimizin ise az da olsa bir arazisi var. Ektiği biçtiği belli. Bugün internete girerseniz Aydın’da yetişen tarım ürünlerinden başlıcaları  İncir, Zeytin ve Pamuk, Kestane, Çilektir.. Tabi daha söylemediğim bir çok üründe mevcut. TÜİK 2015 verilerine göre Aydın’da 186 bin ton İncir üretiliyormuş ve Türkiye’de üretilen İncir’in %63’ünü Aydın karşılıyormuş. Peki Aydın Çiftçisi, İncirimizin hakkını veriyor mu ? Bana göre evet veriyor.

Fakat Çiftçi bunun karşılığını alıyor mu diye sorsam sizce verdiği emeğin hakkını alabiliyor mudur?

Ya da Zeytin üreten Çiftçimiz veya Pamuk üreten Çiftçimiz?

Bu kadar zengin topraklara sahipken, ürünü de gayet iyi bir şekilde üretebiliyorlarsa karşılığını neden alamıyor bu çiftçiler ?

Bazılarınız diyebilir bence karşılığını fazlasıyla alıyorlardır. Ama hiç sanmıyorum aldıklarını. Gidin bir çiftçiye sorun. Ya kardeşim sen bu sene pamuk ekmiştin ne oldu verim iyi mi ? İyi ya sıkıntı yok mahsul iyi verdi bu sene. Kaça sattın iyi para etti mi ? İdare eder işte.

Şimdi pamuk eken çiftçi arkadaşlarımız pamuk fiyatları düşerken sonraki sene  pamuk eker mi ? Hayır.

Ama artması onlar için sevindirici bir haber olur. Ya arkadaş zaten çiftçi bunları yetiştirirken, ekerken ilaçtır, sulamadır vs. derken adamın cebinde parası kalmıyor. Verimini almaya kalktığında ya 3 - 5 kuruş kar ediyor yada zarara giriyor. Yani çok ciddi bir kar elde edemiyor. Zararı ise malum çiftçi daha da eziliyor ve yok olmaya mahkum.

Peki bu durumda ne yapmalıyız. Mustafa Kemal ATATÜRK çiftçinin önemini arz etmiş ama biz bundan bir ders alabilmiş miyiz ? Hayır tabi ki de.

Bugün her şeyi Devletten beklemeyeceğiz arkadaş. Aydınlının ekmek kapısı Tarım. Çiftçimiz için ne gerekiyorsa yapmamız gerekiyor. Tabi bireysel olarak bir hiç'iz. Ama Birlik olduğumuz yer Aydın Büyükşehir Belediyesi. Burada bir şey belirtmek isterim. Belediye denilince akla park yapan, yol yapan, taş döşeyen kurum akla geliyor.

Aslında Belediye dediğimiz de halkının sıkıntılarını bitirmek için hep birlikte, bizler için bir şey yapabileceğine inandığımız kişilerin, bir kurum adı altında, tek bir noktada birleştirdiğimiz, bir ev gibi düşünmemiz gerekiyor.

Sonuç o ki Belediyelerimiz bu konuda Çiftçimize ne konuda destek veriyor. Belediye Başkanlarımız toplanıp da diyorlar mı ki acaba; Arkadaşlar biz halkımızın seçtiği kişileriz. Biz hep taş döşüyoruz. Biraz da toprakla mı uğraşsak acaba. Taş taş derken başımıza taş yağmasın değil mi?

Osman ÇELİKKOL - AydınÖzel Gazetesi

            Muhabir - Köşe Yazarı