Bekir AYGÜL / Köşe Yazarı

“AYDIN’DA SOKAK ÇOCUKLARI DRAMI”

            Sokak çocukları denilince hepimizin aklına İstanbul, Ankara, İzmir gibi büyük şehirlerde yaşayan kimsesiz çocuklar gelir. Oralarda yaşayan kimsesiz çocukların dramını tv ve basın organlarında zaman zaman dile getiren meslektaşlarımıza buradan şükranlarımızı sunuyoruz.

            Aydın’da sokak çocukları varmı, varsa hangi şartlarda yaşıyorlar, ailelerinin yaşam biçimi nasıl, bu konuları gündeme getirmek, kamuoyunda tartışılmasını ve çözüm yollarını aramak amacıyla bu günkü  yazımızı sokak çocuklarına ayırdık.

            Aydın’da sokak çocuklarının rehabilitasyonu ile ilgilenen, onları topluma kazandırmak için hertürlü fedakarlığa katlanan bir “Aydın Çocuk ve Gençlik Merkezi Müdürlüğü” olduğunu biliyormuyuz. Belkide bir çoğumuz böyle bir müdürlüğün olduğunu ilk defa duyacaklardır. Zaten amacımızda duyurmak…

            Aydın Çocuk ve Gençlik Merkezi Müdürlüğümüz; sokakta çalışan çocuklara hizmet vermek üzere hizmete açılmış olup, halen kuruluşumuzdan 205 kesin kayıtlı, 288 geçici kayıtlı olmak üzere toplam 493 çocuk hizmet almaktadır. Sokak çalışmaları sırasında tesbit edilen çocukların geçici kayıtları yapılmakta, geçici kayıtlı çocukların da sosyal incelemeleri yapılarak durumları uygun olanların kesin kayıtları yapılmaktadır.

            Kuruluşumuzda kayıtlı çocukların eğitim ve rehabilitasyonları için el sanatları,takı, seramik ve cam füzyon çalışmaları, okul başarılarının yükseltilmesi amacıyla destekleyici kurslar, bilgisayar eğitimi gibi çalışmaların yanında müzik çalışmaları ve sportif etkinliklerde yapılmaktadır. Ayrıca görevli elemanlar sokak çalışmalarına çıkarak sokağa yeni çıkmış çocukların tesbiti yapılmakta, okula devam etmeyenler okula yönlendirilmekte, devam edenlerin ise okula devam ve ders durumlarının takibi yapılmaktadır.

            Görüldüğü gibi merkez müdürlüğümüz sokak çocuklarının topluma kazandırılması konusunda elinden gelen her şeyi yapmaktadır.

            Yalnız bu çalışmalar bizce yetersizdir.

            Toplumu ilgilendiren her türlü faaliyetler, toplumun ekseriyesi tarafından benimsenmediği takdirde başarılı olması ve faaliyetine devam etmesi mümkün değildir. Bu anlamda sokak çocuklarının rehabilitasyonu ve topluma kazandırılması sivil toplum kuruluşlarınında yer alacağı geniş bir alanda değerlendirilip, tartışılıp konsensüs sağlanmalıdır.

            Annesi ve Babası tarafından gerekli ilgi ve önem verilmeden sokağa terk edilen çocuklarımızın suç oranı epeyce kabarık...

            Yapılan her suç olaylarının faillerinin içinde mutlaka sokak çocuklarından birileri var.

            Toplumu derinden yaralayan bu çocuklarımızı kazanmak onlara insan ve insanlık sevgisi aşılamak her şeyden önde gelmelidir. Sevgi ve saygı verilmeden yapılan her türlü hizmetin bir ayağı eksik demektir.

            Bu çocuklarımızı topluma kazandırmak okadarda kolay olmamaktadır. Aileleriyle birlikte bir bütün olarak düşünülerek bir sosyal rehabilitasyon programı dahilinde gerekirse işin boyutunu biraz daha geniş tutarak mahalle bazındada çalışmalar yapılmalıdır. Burada toplumun değişik katmanlarını işin içine katarak gönüllü olanları bu iş için eğitip devreye sokmak elzemdir.

            Sokak çocuklarının problemleri ve çözüm yolları ile ilgili olarak zaman zaman sempezyumlar, açık oturumlar, tv ve radyo programları yapılarak toplumun dikkati çekilmelidir.

            Devlet imkanlarıyla beraber, vakıflar, dernekler… vb  gibi sivil toplum kuruluşlarımızada maddi ve manevi sorumluluk yüklemek suretiyle, vergi indirimi,sigorta muafiyeti…vb gibi birazda bu tip çalışmaları çazip hale getirerek toplumun benimsemesini sağlamalıyız.