Zeki ALTIN / Köşe Yazarı

Yeni bir eğitim öğretim yılı daha başladı. Öğrencilerimize, öğretmenlerimize, ailelerine, ülkemize, milletimize hayırlı olsun!

Eğitim, insan iradi faaliyetlerinin en anlamlılarındandır. İnsan eğitim ile kendini geliştirir, bilgi ve görgüsünü artırır.

Yarınların inşasında, bilgili, evrensel ve yerli değerleri özümsemiş gençlere çok büyük görev düşer.

Eğitim ile gençler dünü öğrenir, çağdaş bilgilere ulaşır ve gelecek yolculuğunda yalpalamadan ilerlerler.

Bu yazımda, altı yıllık öğretmenlik özlemimle eğitim ile ilgili duygularımı paylaşmak istiyorum.

ÖĞRENCİLER, bilgiye susamış, ışıl ışıl meraklı gözleriyle – yeni bir ortama girmenin verdiği çekingenlikle belki-  endişe ile öğretmenine bakarlar. Bu endişeyi ancak öğretmen giderebilir. Öğretmenin,  kadifeden daha yumuşak bir ses tonuyla tamamladığı güven veren mütebessim çehresi, öğrenciyi evinden alır, sınıfa getirir.  Öğretmen, öğrencinin gözünde kıymetleniverir. Sıkıysa birileri öğretmeni aleyhine konuşsun artık! Karşısında öğretmenini savunurken devleşen, küçücük bir aslan parçası buluverir!

Geçen sene müdür rotasyonları sonrasında bir ilköğretim okulumuzun öğrencisi, yeni atanan müdürü kastederek babasına, “ben bu müdürü hiç sevmedim” demiş! Babası niye, diye sorunca da, “bu gün bizim öğretmenimizi, azarladı!” cevabını vermiş!

Küçük öğrenciyi üzen davranışı da şuymuş müdürün. Sabah öğretmen öğrencileri ile sıra halinde merdivenlerden çıkarken, okul müdürü, öğrencilerinin gözü önünde öğretmene sertçe bir şeyler söylemiş! Bu da öğrenciden müdür sevgisini almış götürmüş!

 Sevgili öğretmenlerim, öğrencilerinizin gözünde siz çok değerlisiniz! Onları sevin, korkmayın sevgi asla şımartmaz! Sakın ha onlara bağırmayın, korkutursunuz onları. Korkan öğrenciye, en güzel metotlarla, en iyi bilgileri vermeye kalksanız da nafile, öğretemezsiniz artık! Öğrenci sizin ile arasına duvar örer de, ona asla ulaşamazsınız!

ÖĞRETMENLERE ne kadar imkân verilirse verilsin azdır, haklarını ödeyemez toplum. Bunun bilincindeyim. Onların emeklerinin karşılığını asla parayla ödeyemeyiz! “Bana bir harf öğretene 40 yıl köle olurum!” diyen bir kültürden geliyoruz. Eksiklikler zamanla giderilir, ama çeşitli bahanelerle bilgimizi öğrencimize aktarmazsak, hele hele küstürüp okuldan soğutursak, o öğrenciyi ve hayatını kaybederiz. Bu da çok büyük, telafisi imkânsız bir kayıp olsa gerektir, sanırım.

Ülkemiz geliştikçe, milli gelir arttıkça öğretmenlere de bu pay yansıyacaktır. Nitekim bütçeden en büyük pay Milli Eğitime ayrılıyor artık. Çok şükür, 50-60 kişilik sınıflardan kurtulup 30 kişilik sınıflarda ders yapıyor, Aydınımızın değerli öğrencileri. Siz de bir öğrencinize daha fazla zaman ayırma fırsatı bulmuş oluyorsunuz.

Artık atama işlemleriniz, belli kıstaslara göre, bilgisayar ortamında yapılıyor. Bir yerden bir yere nakil için torpil aramak, siyasilerin peşinde koşmak zorunda kalmıyorsunuz. Böylece adamı olan, doğduğu mahallede öğretmenliğe başlarken, torpil bulamayan, ücra köşelerde yıllarca çile çekmiyor! En az on yıllık kıdemi olan öğretmenlerim ne demek istediğimi daha iyi anlar sanırım.

Eksiklikler yok mu, elbette var! Söz gelimi az da olsa anlayışsız veliler, asıl mesleklerinin öğretmenlik olduğunu unutup, zaman zaman davranışları işkenceye dönüşen idareciler!...

Daha çok yazacaktım, yazının sınırlarını çoktan aştım. Onları da belki başka bir yazımda paylaşırım.

Başarılı, sağlıklı, verimli bir eğitim öğretim yılı dilerim.