Hakan KURTARAN / Köşe Yazarı

BİR ANNENİN GÖZYAŞI
==================== 

Hiçbir zaman sönmeyen, şu gözüme hep bir far,
Sığınılan son liman, şimdi bir tek annem var…
Üşümüş yüreğimde, ateş yanmış kızıl har,
__Adaletsiz Dünya’da, bak dimdiktir o başı,
__Merhamet pınarları, bir annenin gözyaşı! 

Çarkın dişlilerinde, yalan Dünya işte han,
Unutup da anayı, başka yerde sevgi san…
Mübeşşirat bir rüya, ondan başka yoktur can,
__Tebessümü aydınlık, berekettir o aşı,
__Şi’râ yıldızıdır hep, bir annenin gözyaşı!

Karşısına çıkınca, şefkat ile sarıl bak,
Müşahhas bir sevgidir, nur yüzünde alnı pak…
Tüm acıya katlanır, Cennet ise ona hak,
__Yazgısını bozarsan, çeşm-i şehlâdır şaşı,
__Meşakkate sabırdır, bir annenin gözyaşı!

Yaşam zorluklarında, hep saplanır bunca ok,
Aç yatsa da günlerce, kendini gösterir tok…
Şu mübarek analar, eli öpülesi çok,
__Dolunay’ı aratmaz, hilalidir o kaşı,
__İnci taneleridir, bir annenin gözyaşı! 

Bu Dünya’da dûçar’dır, sıvanmıştır bunca kir,
Haksızlıklar art arda, sayar sırayla bir bir…
Ana gibi yar olmaz, yüreğine aç da gir,
__Nihayete ermeyen, vedia’dır o taşı,
__Gam yükünü kaldıran, bir annenin gözyaşı! 

Hakan KURTARAN 
14.05.2009-Aydın