Hakan KURTARAN / Köşe Yazarı

BİR PAPATYA FALIYDI…
=================== 

Ay ikiye bölündü, sen karşımda dururken,
Hızlandı kan akışım, kalbim küt küt atarken.
Yüce Allah görmüştü, kullarını korurken,
Çizik attın kalbime, günlerden bir salıydı,
O öptüğüm dudaklar, inan anzer balıydı… 

Aynalara yansırken, düzgün çıktı sıvası,
Gözyaşının debisi, hep doluydu kovası,
Elmas bağla sarıldı, aşkın sıcak yuvası,
Dallarına kuş kondu, bu yeşeren çalıydı,
Ellerinden tuttuğum, bu kaçıncı yılıydı…

Feyyazdır o yüreğin, çok temizdir özünde,
Sürüklendim boşlukta, demlenmiştim közünde,
Sinyalini verirken, bir numara gözünde,
Uçup geldin dünyama, getiren bir halıydı,
İlk kez gördüğüm o yer, bir muhteşem yalıydı…

Fani dünya çok kısa, hep yanında olayım,
Üşümesin nefesim, gül kokunla dolayım,
Güzergâhım gözlerin, sen olmazsan solayım,
Bir tutkuydu her zaman, tüm renklerin alıydı,
İşlenmemiş cevherim, bu kalemin malıydı…

Filizlenmiş mutluluk, ahenk kurmuş vezinden,
Bu sihirli atmosfer, etkilenmiş tezinden,
Şimdi kalpler misafir, gidiyorum izinden,
Her sevdanın halkası, elinde gül dalıydı,
Bizi bunca bekleten, bir papatya falıydı…

H.Hakan KURTARAN 
27.12.2011-AYDIN