Bilgin KUŞAKSIZ / Köşe Yazarı

Gönlüm den sonra canım diyebilmek kolay olmadı.Kalem gücüne katılan sevgi domurcuğuna bir yeni sevda konmadı.

    Bir insan bişi yazıyor ve biri okuyorsa,hele bir de yağmur damlacıklarının tene değdi gibi seni dokunuyorsa,işte yeni doğumlar zorlaşmış demektir.öyle parfüm düşün adı kenzo ve seni yakar.Öyle insan düşün adı yaşam seni süründürür.

    Yıllardır yazan,söyleyen,konuşan biri olarak şunu fark ediveriyorum.(Kimse mutlu değil)çünkü istediğinden fazlasına arzuluyo.Ne alaka diyeceksiniz.İnsan ne isterse o kadar alır.İnsan ne istrse onu alamıyo,almıyo ne alırsa onu isteiş oluyo.Yazılarımdan bişi anlamayan biri olsanız da size şunu soruyorum?

    Ayna sizi mi yüreğinizi mi gösteriyo…

     Lafla hükümeti indiren biz.

     Lafla her şeyi beceren biz..de

Niye laf taşıyoruzda laf dinlemiyoz merak ederim.Alışkanlık haline gelen istek ve şikayet sonuca varacak mı.

      Herkese soruyorum.

Güçlülük

Beyinde mi?

Dil de mi?  Üretemediğin teknolojiyi,üretemediğin fikri,üretemediğin sevgiyi nasıl satarsın..

    Canım diyesim geliyo.Gel ki kollarıma beni  al diyesim geliyo.

Bir öğretene köle olasım geliyo.Mine adında öğretmenim vardı hatırlarım.Bize sevmeyi,üretmetmeyi,paylaşmayı anlatamamıştı o yılarda.Anladım ki ben değilmişim anlamayan kimse anlamamış.

Bu topraklara

Bu sevdaya

Bu aşka

Canımı veresim geliyo…