Bekir AYGÜL / Köşe Yazarı

Bekir YÖRÜKOĞLU…….

“DEMOKRASİ AYIBI 27 MAYIS İHTİLALİ”

            Tarihimize 27 mayıs ihtilali; başbakan ve bazı bakanların idam edildiği, karanlık bir dönem olarak hatırladığımız, muhalefetin orduyu yanlış yönlendirmesi ve  kışkırtması neticesi oluşan, Türkiye Cumhuriyeti tarihinin en acımasız evresi ve ihtilallerin başlamasına neden olan bir dönemeçtir.

            27 mayıs ihtilali  ile öyle bir alışkanlık başladı ki, başarısız olan her muhalefet veya iktidara gelemeyeceğini anlayan bir takım kişi ve kuruluşlar, çıkarları zedelenen dernek, lokal, localar hemen ordu göreve diye bağırmaya başlıyorlar. Bir yandan demokrasi havariliği yaparak cumhuriyetçiliği, laikliği ağızlarından düşürmüyorlar diğer taraftan da ordu göreve diyerek orduyu ihtilal yapmaya kışkırtıyorlar…

İttihat Terakkinin uzantısı olan bu düşünceye sahip kişiler hiçbir zaman Türkiyede gerçek demokrasinin hakim olmasını istemezler. Tek düşünceleri kendilerinin devamlı iktidarda kalmalarını sağlamaktır. Kendileri iktidardaysa Ülke gelişir, demokrasi hakim olur, iktidarda değilseler demokraside yok, gelişmede yok, şayet gelişme sağlanırsa ne yapılıp edilir mutlaka engellenir veya engellenmelidir düşüncesi hakimdir.

            Dün halkçılık, solculuk sloganıyla piyasaya çıkıp taraftar toplamaya çalışanlar, Ülkemizin çıkarlarının doğu blokunda olduğunu, Rusya’nın hakimiyetini kabul etmemiz gerektiğini söyleyenler, Sovyet bloku dağılınca ne yapacağını bilemeyen şaşkın ördekler gibi oraya buraya savrulmaya başladılar. Aynı kişiler bu gün milliyetçilik kisvesine bürünmeye gayret ediyorlar. Bu zihniyete sahip kişi ve kuruluşlar o zamanlarda dış güçlere hizmet ediyorlardı bu günde söylemlerini değiştirerek aynı dış güçlere hizmet etmektedirler. Bunun farkında olup olmamasının hiç önemi yok.Neticede hizmet ettikleri merciler dışarıdadırlar.

            1960 ihtilalinin getirdiği olumsuzlukları saymakla bitiremeyiz.Olumsuzluklar sadece siyasi boyutta kalmamış aynı zamanda, sosyal ve ekonomik boyuttada telafisi çok uzun zaman alacak yıkımlara neden olmuştur.

Dünya devletlerine baktığımızda bir Japonya bir Almanya ikinci dünya savaşında büyük yıkımlar yaşamışlar, ağır yenilgiye uğramışlardır.Ama bu gün sanayisini tamamlamış çok gelişmiş ülkeler arasındadırlar. Almanya ile Japonya’nın yakaladığı seviyeyi biz neden yakalayamadık ? Bunun altında ihtilaller ve o zihniyeti taşıyanların ülkeye verdikleri zararlar yatmaktadır. Hakimiyet uğruna kos koca elli yıl heba edilmiştir.Ülkesini ve devletini sevenler yönetime devamlı uzak tutulmaya çalışılmış, hasbel kader iktidara geldilerse bile rahat çalışmalarına, hizmet etmelerine değişik bahaneler uydurularak imkan verilmemiştir.

Ergenekon davasıyla bu gün gelinen noktada gelişmeler yaşansada, zihniyet yine değişmedi, aynı zihniyet sahipleri asrın davası olarak nitelendirilen bu davayı bile sulandırmak, yönlendirerek çıkılmaz bir sürece sürüklemek istemektedirler.

1960 ihtilaliyle alışkanlık haline gelen ihtilaller dönemi acaba adına Ergenekon denen dava ile kapandı mı ? diye sorarsak cevaben; yargılanamaz denen bir takım mercilerin yargılanma sürecinde ifadelerinin alınması, bir takım paşaların tutuklanması, en üst makamların dahi hukuki süreçte yaptıklarının hesabını verebilmesi, hesaba çekilebilmesi gibi gelişmeler yaşansada daha henüz ihtilal ruhunun ortadan kalktığını söylemek mümkün değildir.

İhtilaller; ancak biz birey ve toplum olarak, hem sosyal alanda hem siyasal hemde ekonomik alanda görevlerimizi, haklarımızı iyi bilir, gereğinide yaparsak o zaman kendiliğinden sona erer.

Yarınlarımızın demokrasiyi damarlarına kadar özümsemiş, hak ve hukukun üstünlüğüne inanmış, ülkesine hizmeti amaç edinmiş, ihtilallere imkan tanımayan kişilerin yönetime geldiği ve aydınlık günlerin bizleri beklediği bir döneme girilmesi umuduyla.

27 mayıs,12 eylül gibi ihtilallerin yaşanmadığı bir Türkiye hayaliyle. 27 mayıs ihtilalinin yıl dönümünde demokrasi şehitlerimizi rahmetle anıyorum…