Hakan KURTARAN / Köşe Yazarı

GÜL DÜŞMÜŞ SATIRINA
===================== 

Bitkin düştü sevdalar, hep peşimden sürüdüm,
Filizlendi dallarda, bu yollarda yürüdüm…
Gün ışığı yüzünde, duman oldum bürüdüm,
__Pencereler açıldı, bu aşkın hatırına,
__Yakamozdu gözlerin, gül düşmüş satırına! 

Gönlüm sevda pınarı, şelaleden yayılan,
Bir adım uzağımda, mutluluktan bayılan.
Her nağmenin ahengi, bestelenmiş sayılan,
__Yanan mumlar üflendi, bu aşkın hatırına,
__ İçimi bin şerhâ’dır, gül düşmüş satırına! 

Rüyaları kuşatan, bir efsunlu sanıktır,
Hasretin kor olduğu, yüz derece yanıktır.
Zihinlere döşenen, kaderime tanıktır,
__ Katre kadre damlıyor, bu aşkın hatırına,
__Aydınlanmış ufuklar, gül düşmüş satırına!

Yosun tutan bu taşlar, ortasından yarılmış,
Sevgi yayan parfümler, tülbentlere sarılmış.
Aşk tutkunu yürekler, birbiriyle karışmış,
__Sürüklenir durmadan, bu aşkın hatırına,
__Asude dertlerimin, gül düşmüş satırına!

Mutluluk kartpostalı, yalnız onu seçerken,
Menekşeler kaplamış, kardelen de biçerken.
Gider sırrı sevdalar, bu diyardan göçerken,
__Hışıldıyor yapraklar, bu aşkın hatırına,
__Gözyaşları düşerken, gül düşmüş satırına!

Yüreğimden süzülen, birçok hasret katlıdır,
O ruhumun dildârı, baldan daha tatlıdır.
Ömrün biten şu demi, en son gelen atlıdır,
__Deryalar koyundayım, bu aşkın hatırına,
__Son hicranı yazarken, gül düşmüş satırına!

Hakan KURTARAN
01.02.2009-Aydın