Hakan KURTARAN / Köşe Yazarı

Gül GİBİ AÇIYORSUN 
================== 

Aşk tutsağı yürekle, karşıdan gözlüyorum, 
Katlanarak artarken, hep seni özlüyorum. 
Eskimiş akşamları, ateşte közlüyorum, 
__Bu gönül ışığımı, görünce kaçıyorsun, 
__Yükselirken yıldızın, gül gibi açıyorsun! 

Elinde hep bir hançer, derine saplamalar, 
Bu yara kanadıkça, üstünü kaplamalar. 
Yaparken aşk hesabı, bir eksik toplamalar, 
__Uzanan ellerimi, görünce kaçıyorsun, 
__Şu zihin süzgecimde, gül gibi açıyorsun! 

Bir devasa okyanus, gönlümün rotasında, 
Yapılır aşk bestesi, sol la si notasında, 
Bu hayatın matemi, sevdanın potasında, 
__Titreyen şu kalbimi, görünce kaçıyorsun, 
__Çay karası gözlerle, gül gibi açıyorsun. 

Kapelâ yıldızından, hep seni soruyorum, 
Sahip çıkan yürekle, kendimce koruyorum. 
Rüyamın sonucunu, iyiye yoruyorum, 
__Rengi solmuş tenimi, görünce kaçıyorsun, 
__Bambaşka bir noktada, gül gibi açıyorsun! 

Bakarken gül yüzüne, bir kere dokunmuşum, 
Süt beyaz o tenine, sürdüğün kokunmuşum, 
Yıllardır yazarım da, en sondan okunmuşum, 
__Hep adımı duyunca, uzağa kaçıyorsun, 
__Her nefes alışımda, gül gibi açıyorsun! 

H.Hakan KURTARAN 
14.05.2011-AYDIN