Hakan KURTARAN / Köşe Yazarı

GÜLÜM
========= 

Tılsımını sererek, gözlerinle bağladın,
Kalpte koptu fırtına, sen gönlümde çağladın.
Hasret oldu aşkımız, her yerimi dağladın,
__Saltanatı kaldırdım, vaha oldu tüm çölüm,
__Yüreğine yerleşip, sana geldim ben gülüm!

Gölgelenmiş o yüzün, gün yeniden doğarken,
Işık oldun gözüme, karanlığı boğarken,
Gedik açtın bedende, aşk yağmuru yağarken,
__Hüzünleri dağıttın, masmavidir bu gölüm,
__Kenetlenmiş bu eller, çözülmez ki bak gülüm! 

Yanıp sönen yıldızlar, sevda olup akacak,
Pırlantayla süslenmiş, aşk tacını takacak,
Bu kararlı sözlerin, tüm bentleri yıkacak,
__Yargıç olmuş gözlerin, hiç uğramaz o zulüm,
__Gül gülüşlü dudağın, hep ıslaktır be gülüm! 

Bu yakıcı tutkuyla, kalp bahçesi sürülür,
Hem bedenim hem ruhum, aşkın ile örülür,
Buysa kara sevdalar, milyarda bir görülür,
__Kapıdaki eşikten, savrulacak bu külüm,
__Okyanusun ötesi, Ganj nehrimsin sen gülüm! 

Bu gizemli kıvrımlar, ‘’dikensiz gül’’ modunda,
Kapalıdır tüm sırlar, şifre vardır kodunda,
Kalbimdeki sevgili, ‘’gel! Güzelim’’ adında,
__Bu yürekte ayrılmış, senin için tüm bölüm,
__Mis kokulu teninde, ben seninim hep gülüm! 

H.HakanKURTARAN 
14.06.2012- Aydın