Ali NARİN / Köşe Yazarı

3 Aralık Dünya Engelliler gününde ne yapacağımı soruyorlar.

 Önce ne yapmayacağımı söyleyeyim; Ajitasyon ve Show için yapılan, Engellilerin ve Ailelerinin gözlerini boyayıp susup oturmalarını sağlayacak olan etkinliklere katılmayacağım.

 Bu okuduğunuz yazım benin 3 Aralık etkinliğimdir.

Sokaklarımızda her milletten her dinden insanlarımız var. Yâda her sokağın başlandığında ve bitimindeki evlerde ve iş yerlerinde insanlar vardır.

 Semte, mahalleye veya köye göre ayrılmamışlardır.

Paralılar, züğürtler ve orta halliler.

  Kısacası sosyete yerleri ile varoşların arasında uzanan ince bir çizgi yaşayan bizler.

Her ne kadar aramızda sınıfsal bir ayrım olmasa da aramızda ortak bir çizgi var.

Engelliler diğer adı ile özürlüler. Sorunlarımız aynıda olsa, yoksuluğun darbesini yemiş insanlarımızın gücü çoğunlukla yetmediği için engelli çocuğunu bazı imkânlardan faydalandıramıyor.

Aydında şehir içi dolmuşlarda ve İncirliova, umurlu belediye otobüsleri ile kısıtlı sayıda olmak üzere gidip gelebiliyorlar. Kimide köylerden kasabalardan imkânları olmadığı için gelemiyorlar ve işini Allah’a havale ediyor maalesef kadercilik mantığı yürütüyor.

 2005 yılında 5378 sayıla yasa ile özürlülere bazı kolaylıklar getirmiştir. Hatta referandumla anayasanın 10 cu maddesine özürlüler için alınan tedbirler bu madde kaplanımda değerlendirilmez denerek pozitif ayrımcılık hakkı getirilmesine rağmen özürlüler Bürokratik engelleri aşamamıştır, hatta bürokratların elinde pinpon topuna dönmüştür.

Sorunlar sadece sakatlar haftasında (mayıs ayında)ve dünya engelliler gününde(3 aralıkta) vekillerimizden bir ikisi ile iktidar partisi ve muhalefeti süsleyici kelimelerle makyaj yaparak yapacağız edeceğiz halledeceğiz gibi sözlerle ‘’biz sizi unutmadık ama oylarınızı bize verirseniz b,iz her işinizi görürüz’’demeye getiriyorlar. Ulusal basınımız 335 gün engellilerle ilgili haberleri ya küçücük puntlarla yada hiç vermiyorlar özürlüler yada sakatlar gününe yakın engellilerle yada özürlülerle ilgili haberleri çarşaf çarşaf sür manşet olararak veriyorlar. Hatta bazı belediye başkanlarının üstün körü bir şeyler yapmaya çalışıyor gazetelerde görüyoruz ‘’falanca belediye başkanı engelliye şu kadar tekerlekli sandalye aldı. Bilmem ne aldı’’diye bunlar engellilerin sorunlarını çözmez ki!

Toplum olarak duyarlı olmalıyız! ‘’ilk önce insan’’ derken paylaşmayı, birlikte yaşamayı benimsersek, engellilerin sorunlarını toplumsal olarak kademeli biçimde birlikte çözeriz.

Özünde acıma yerine onlarında bizimle birlikte yaşamaları için çözümler üretmeliyiz.

 Sistemin adı ne olursa olsun.

Doğuştan engelli olmakla birlikte sonradan trafik ve iş kazası hastalıkların vermiş olduğu etki ile engelli yâda özürlü oluna biliyor.

Gününüzde teknolojinin gelişmesi ile artık doğacak olan anne karnındaki çocuğun engelli ve diğer hastalıkların olup olmadığı belirlene biliyor.

Peki bu tür kontrollerden kaç aile faydalanabiliyor?

İşlerinin iyi yürüyebilmesi için özel doktora giden kaç aile var? Ve bunların dışında kalan aileler…

Her insanımız sağlık kontrollerinden ve özürlü insanlarımız her imkandan ücretsiz faydalandırılmalıdır.

Bu bir sistem sorunudur. Ve bizler sustuğumuz müddetçe ne engelli insanlarımızın nede diğer insanlarımızın sorunu çözülecektir.

Bazı önyargılar ve kodladığımız karakterlerle karşımızdakine yaklaştıkça insanlar birbirlerini ötekileştiriyor. Ötekileştirdiğimiz insan dışlanıyor, bu da insanlar arasındaki sevgi, anlayış bağlarını kırıyor maalesef…

www.aydinozel.com Ali NARİN   Köşe Yazarı