Figen Yıldırım CİVAN / Köşe Yazarı

Mümkün mü

Ayaklarım yerden kesildi bu gün 
Mutlulukla sona erdi, güzel bir gün. 
Birleşen eller,alev alev dudaklar 
Gönlümde konakladı,o sımsıcak bakışlar. 

Birden oluverdi akşam 
Yüreğim buruk,içimde bir hüzün 
Ruhum bizi ayıran kadere küskün 
Gel al,hazırım 
Senin olsun kalan ömrüm. 

Karanlık gecelerde içimde hasret 
Sensizim; 
Yazım,kışım,baharım, 
Gecem,gündüzüm,her şeyim 
Yemin ettim 
Bir ömür yalnız seninim. 

Belki de sevdanın kışındayız, 
Biz ayrılığın yasındayız, 
Ne gecem gece; 
Ne de gündüzüm gündüz, 
İsterdim ki önümüzde ki engeller 
Ufuklar gibi olsun,dümdüz. 

Seninle coştu,seninle çağladı 
Yürek pınarım, 
Sen varsan aşk var, 
Ben de varım. 
Seninle geçirdiğim üç günü 
Bilirim karım. 
Artık sen olmadan yaşamak, 
Mümkün mü sorarım 
9/ekim/2009 

Figen Yıldırım