Mehmet TÜRKİŞ / Köşe Yazarı

Yaşam  şartları  ağırlaştıkça  kişilerin  davranışları da  ,  birbirlerine  bakış  açıları da  değişime uğruyor .  Tahammülsüzlük    hoşgörünün  yerini  alıyor.

                        Trafikte  sürücüler  birbirine   saygısız ,

                        Sürücüler  yayalara  saygısız ,

                        Yayalar  sürücülere  tahammülsüz ,

                        Yağışlı  havalarda  yaya  geçidinde  bekleyen  yaşlı , çocuk , erkek , bayana karşı  sürücüler  sabırsız . (Yayaların geçiş  üstünlüğü  olduğunun  bilinmemesinden)

                        Yayalara   yol  veren  aracın  arkasındaki  araçların  sabırsızca korna  çalmaları,

                        Sabahın erken  saatlerinde  aracındaki  kaset veya  cd ‘ nin  son sesinde  müziğin dışarı  verilmesi , (Kişi kendi beğendiği  müziği  beğenmeyenlere zorla  dinletme zorunda  bırakması ,

                        Ev sahiplerinin  ve  kiracıların  birbirlerini  anlamaktan  uzak   olmaları ,

                        Eşlerin birbirine tahammülsüzlükleri , artık tartışmaların yolda giderken yapılması,

                        Çocukların , Gençlerin   kendilerince  yaşlı  ebeveynlerine  ve  büyüklerine  karşı saygısız  tavırları . Trafikte  sabırsızlık , otoban da gider gibi  şehir  içi  trafiğinde  olanların her  an üzücü  bir  olaya  meydan verecek  vurdumduymazlıkları.Hergün  karşılaşılan  olaylar  haline  geldi .

                        Toplum  birbiriyle  adeta  kaynaşmış ,  dertler  ve  sevinçler  ortak  yaşanırdı .

                        Bırakın  toplumu ,  aile  bireyleri  arasında  büyük  uçurumlar  oluşmuş  durum da .

                        Yardımlaşma  yerine  bireysellik  hakim  olmuş  durumda. Aile  bireyleri  arasında  uçurum   olan  bir  toplumun  ülkeyi  düşünme  gibi  bir  konumda   olması  olasımıdır ?

                        Toplum  köylüsü  ile , çiftçisi  ile , memuru ve  işçisi ile  , emekli  ve  dul yetimiyle  bitirilmiş ,  ekonomik  uğraş  içine  sokulmuşsa   tabiî  ki  davranış  bozuklukları ve  huzursuzluk kaçınılmaz  olacaktır .

                        2000  öncesi bizler  böyle  değildik .

                        Halk  ekonomik  zorluklar  altın da  ezilmiyordu . Evet  enflasyon   o   yıllar  da da vardı  ama herkesin  cebinde  para  vardı .

                        Ülke  zenginlik   kaynakları ,  belirli  bir  zümreye  peşkeş  çekilmemişti . Emperyalist  devletlerin  Cartellerin  sözü  geçmiyordu  Türkiye ‘ de . Zenginliklerimizin getirisi  Milli hasılanın  hakkaniyetle  dağıtımı  ile  her  kesim tarafından  yararlanılıyordu .

                        Son  10  yılın  yeni  türeyen  zenginlerine  bakın . Kimler  ve  kimlere  yakın  kişiler bunlar .

                        Vatanın  ASILLARI  bankaların  kucağına  atıldı . Ödenemeyen  borçlar , hacizle ve  ipotekle , işini  , evini , birikimlerini  kaybedenler . Satışa  çıkarılan  KÖYLER .

                        Demek ki  ülkemizde  ekonomi  iyi  yönetilemiyor .

                        Kişilerin  maaşı  ve  kazancı  bankalarca  gasp  ediliyorsa , eline  maaşı  geçmiyorsa ,çareyi  şans  oyunlarında  arayacaktır  veya  yapabilirse  2.  3 . iş  yapacaktır.

                        Aksini  iddia  eden  varsa ,  Aydın ‘ da  bulvara  çıksın . Şans oyunları  büfelerine ve Ganyan  oynanan  yerlere  baksın .

                        Çaresizliği  ve Ülke  halkımın  durumunu  görecektir .

                        Saygılarımla.

                                                                                  Mehmet  TÜRKİŞ