Bekir AYGÜL / Köşe Yazarı

“VAKIFLAR HAFTASI”

            Her yıl 9-15 Mayıs arası vakıflar haftası olarak kutlanmaktadır.

            “Vakıf” nedir diye düşündüğünde insanın kalbinde bir sızı beliriyor, ta ötelere Osmanlıya, Selçukluya, Atalarımızın şanlı tarihine gidesi geliyor…

Yardım duygusunu geliştiren, dayanışmanın önemini anlatan ve insanların gönül zenginliğine ulaşmasına yardımcı olan eşi-benzeri başka medeniyetlerde görülmeyen bir olgudur vakıf.

Hiçbir karşılık beklemeden bir mülkü, serveti, binayı… Sadece insanların yararına sarf edilmek üzere bağışlamadır vakıf.

Bütün yaşamını kendisine değil insanların faydasına ayırmış, sadece insanlığa hizmet için yaşayan insan demektir “vakıf insanı.”

Bu anlamda;

“Komsusu aç iken kendisi tok yatan bizden değildir”, “Sizin en hayırlınız insanlara en çok faydası olandır.” İnanç ve ölçüsünü rehber edinerek geçtiği her yere hizmet götürmüştür atalarımız.

Ve Anadolu’yu, rumeliyi, balkanları baştan sona kervansaraylarla, hanlarla, hamamlarla, külliyelerle donatarak isimlerini ölümsüzleştirmişlerdir.

Buralardan da insanlığa ışık saçmış, medeniyet götürmüşlerdir.

Atalarımız vakfı böyle anlamış ve bize de bu anlamda miras bırakmışlardır.

Ya bugün?

Biz atalarımızın bıraktığı mirasa sahip çıktık mı, onları doğru anlayabildik mi ?

Acaba Aydın'da Nasuh Paşa Külliyesi'ndeki çalışmalar bizi ne kadar ilgilendirdi? buradaki tarihi hamam, Zincirli Han ile Cihanoğlu, Ramazan Paşa ve Hasan Efendi camileri hangi mantıkla yapılmış, yapılırken neyi amaçlamışlar, arkasındaki irade neydi?

Hiç düşündük mü?

Eğer, bu soruların cevabını doğru algılarsak, çocuklarımıza da doğru bilgiler veririz.

Günümüzde de,

Vakıflar Genel Müdürlüğü, Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı gibi resmi kuruluşların yanında pek çok özel ve tüzel kişilerin kurdukları vakıflarımız bulunmaktadır.

Bu vakıflarımız eğitime, öğretime, belediyelere, sağlık işlerine, yoksullara hizmet etmektedir.

Ve onlar, hizmet sundukları kişilerin adlarını da hiçbir zaman açıklamazlar…

İnsanlar arasında sosyal dayanışmayı sağlamanın, yardımlaşmanın, birbirine destek olmanın, acı ve mutlu günleri paylaşmanın, sevgi ve saygı tohumlarını atabilmenin yolu “Vakıf Ruhunu” yaygınlaştırmaktan geçmektedir.

Aydın’da, özellikle yerel yöneticiler, Belediye Başkanlarımız “vakıf insanı” olmalıdırlar.

Bir yönümüz ile belki hepimiz vakıf insan olmalıyız…

Bu duygularla siz okuyucularımızın vakıflar haftasını tebrik ediyorum.